Поливинил хлорид (альтернатив рәвештә: поли (винил хлорид), сүзле: поливинил, яки гади генә винил; кыскартылган: ПВХ) - пластмасса синтетик полимеры дөньяда өченче урында (полиэтилен һәм полипропиленнан соң).Ел саен якынча 40 миллион тонна ПВХ җитештерелә.
ПВХ ике төп формада килә: каты (кайвакыт RPVC дип кыскартыла) һәм сыгылмалы.ПВХның каты формасы торба өчен төзелештә һәм ишекләр, тәрәзәләр кебек профиль кушымталарында кулланыла.Ул шулай ук пластик шешәләр, азык булмаган пакетлар, азык каплаучы таблицалар һәм пластик карталар ясауда кулланыла (мәсәлән, банк яки әгъзалык карталары).Аны пластилизаторлар кушып йомшак һәм сыгылмалы итеп ясарга мөмкин, иң киң кулланылган фталатлар.Бу формада ул сантехника, электр кабель изоляциясе, имитация күн, идән, билге, фонограф язмалары, шешә торган продуктлар һәм каучукны алыштырган күп кушымталарда кулланыла.Пахта яки тукымалар белән ул киндер җитештерүдә кулланыла.
Чиста поливинил хлорид - ак, ватык каты.Ул алкогольдә эри алмый, ләкин тетрахидрофуранда бераз эри.
ПВХ 1872 елда немец химик Евгений Бауман белән синтезланган, киңәйтелгән тикшерү һәм экспериментлардан соң.Полимер дүрт атна дәвамында кояш нурыннан сакланган киштәдә калган винил хлорид флассасы эчендә ак каты булып күренде.ХХ гасыр башында Россия химикы Иван Остромисленский һәм Гризхайм-Электрон Германия химия компаниясе Фриц Клатт икесе дә коммерция продуктларында ПВХ кулланырга тырыштылар, ләкин каты, кайвакыт ватык полимерны эшкәртүдә кыенлыклар аларның тырышлыкларын комачаулады.Вальдо Семон һәм BF Гудрих компаниясе 1926-нчы елда ПВХны төрле кушылмалар белән кушып пластиклаштыру ысулын уйлап таптылар, шул исәптән 1933-нче елда дибутил фталат куллануны.
Пост вакыты: 09-2023 февраль